W XIX wieku szlachcic podlaski posiadał swą fortunę rozrzuconą na obszarze kilkunastohektarowym w kilkudziesięciu (lub kilkuset) wąskich, a długich pasach. Opisane jest to szczegółowo we wpisie: Szachownica – bez króla, hetmana, gońca i wieży. Położenie i układ działek wynikał z przyjętego setki lat temu podziału pierwotnego obszaru na mniejsze części. W Strusach dzielono grunt na mniejsze części w kierunku południkowym. W wielu dokumentach z ksiąg drohickich znajdujemy opisy części położonych od granicy rzeszotkowskiej do krześlińskiej i od granicy hołubskiej do czepielińskiej.
Od wczesnej wiosny do późnej jesieni na tych polach wykonywane były przeróżne prace i trzeba było jakoś nazwać miejsca wykonywania prac. Nazwy poszczególnych części obszaru przy nadzwyczaj rozwiniętej szachownicy były niezbędne.
Dlatego cały obszar wsi Strusy dzieli się na części, które noszą najrozmaitsze nazwy, zależnie od rodzaju użytków, pochodzenia pól, ich położenia, kształtu, charakteru gleby, charakteru szachownicy i wielu innych jeszcze czynników.
Spójrzmy na mapę poscaleniową Strus z pozaznaczanymi nazwami pól, łąk i lasów.
Obszar wsi przecięty jest dwoma głównymi drogami. Droga stanowiąca oś wsi i biegnąca w kierunku zachodnim do łąk nad Rzeką oraz w kierunku wschodnim do Wielkiego pola zwana była drogą Wielką. Droga biegnąca na południe ode wsi do gościńca Mordy-Suchożebry i dalej do osady Malacin na Liwcem nazywała się drogą Malęcką. Przedłużenie tej drogi w kierunku północnym do Paprotni i dalej Drohiczyna nazywało się drogą Paprocką. Kolejna droga Mordzka wiodła do najbliższego miasteczka – Mórd. Droga biegnąca za gumnami (stodołami) nazywała się Zagumienna lub Zastodolna. Wiodąca do łąk o nazwie Ławki – droga Ławczana, do pola gliniastego – Glińczana.
Na mapie Zachodniej Galicji z końca XVIII wieku, z czasu kiedy Strusy były pod zaborem austriackim, przechowywanej w austriackim Josephinische and Franziszeische Landesaufnahme, widzimy dwie zasadnicze różnice w porównaniu z mapą scaleniową: droga Paprocka wychodzi nie ze wsi, a odchodzi od drogi Wielkiej, natomiast ze środka wsi wychodzi droga na północ, do Uziąb – droga ta wcześniej była fragmentem traktu z Siedlec do Drohiczyna wiodącego między innymi przez Strusy i Uziębły.
Jako się rzekło, nazwy pól w Strusach miały różne pochodzenie.
Od ukształtowania terenu nazwane były pola: Góra, Za Górą – wzniesienie polodowcowe ze żwirowiskiem przy drodze Rzeszotków-Krześlin; Kaczy Dołek – zagłębienie terenu ze stojącą wodą, w której żyły dzikie kaczki; Białokamienne – od kamienia/kamieni pochodzenia wapiennego.
Od upraw: Kapuśniska – od uprawianej tam kapusty; Browarne, Za Browarnem – od pola na którym uprawiano jęczmień na potrzeby istniejącego browaru w karczmie; przez pewien w Strusach czas były nawet dwie karczmy;
Od dróg: pole Od Glińczanej do Ławczanej, Od Wielkiej do Glińczanej, Od Wielkiej do Olszyn.
Od innych obiektów: Na Przedewsi – pole przed wsią, Rzeka – łąka nad ciekiem wodnym płynącym od Hołubli obok Uziąb do tzw. Małego Liwca. W XV wieku był tu pas bagien oddzielający Strusy od parafii w Suchożebrach; Za Szosą – nazwa nowa powstała po wytyczeniu drogi z Siedlec do Paprotni omijającej Strusy i przecinającej ziemie Strus na południu;
Gajek, U Gruszeczki, Pod Krzewinką, Pod Krzewiną (od pospolitej nazwy zarośli: krze) – nazwy pól pochodzące od nazwy drzew i zarośli; Za Rowem – nie wymaga objaśniania;
U Zdroju – od źródełka przy drodze ze Strus na Wielkie Pole; Pod Nartem – nartem nazywano podmokły ciąg olszyn przez który płynął strumyk biorący swój początek u Zdroju, w innych miejscach Polski (Kampinos, Brzednia koło Śremu) nartem nazywano teren podmokły w których żyło wodne i błotne ptactwo.
Pozostałe nazwy: Nowiny – nowe pole powstałe wskutek późnej zamiany gruntów nieuprawnych na orne; Rudawka – łąka z zażelazioną wodą o kolorze rdzy, Kąty – łąka w miejscu gdzie granica wsi tworzyła kąt prosty (zakątek), U Wisielca – możemy się tylko domyślać pochodzenia nazwy tego pola na granicy z Czepielinem oraz wyobrażać sobie opowieści o widziadłach, jakie tutaj w nocy w pewnych godzinach się pojawiają.
Dwie nazwy lasu: Dłużne (podłużne) – wskazuje wzdłużny, zgodny z kierunkiem podziału pól podział części lasu. Przecze – druga część lasu dzielona była w kierunku prostopadłym, poprzecznym. Stąd – przecze. W podobny sposób było dzielony wąski pas pól i łąk między drogą Malęcką i granicą krześlińską, to pole również nosiło nazwę Przecze.
Warto jeszcze wspomnieć o nazwach nieuwidocznionych na mapie: Gródź – pastwisko przy wsi niegdyś ogrodzone; Biel – łąka pod lasem krześlińskim biała od kwiatów wczesną wiosną, Borowina – świadcząca, że pole powstało na gruntach poleśnych; Klin – pole zwężające się stopniowo od jednego końca do drugiego.